با عرض تسلیت به پیشگاه امام زمان عج و تمامی مسلمین جهان .
می گویند او خود می دانست که وقت رفتن به سوی پروردگار یکتا نزدیک است ولی ایا مردم آن زمان نیز فهمیدند که علی بزرگ مرد تاریخ اسلام اسوه ی مردانگی عدالت مهرورزی تنها وصی بر حق پیامبر اسلام را از دست می دهد.
خوشا به حال مرغابی هایی که در سحرگاه نوزدهم ماه رمضان هنگامی که مولا امیرالمومنین می خواستندبرای نمازبه مسجد بروند دور ایشان حلقه زده بودند به اهل خانه گفت غذای اینها فراموش نشود . چگونه با علی چنین
کردند مردمانی از جنس جهل نادانی مگر علی با آنها چه کرده بود غیر از این بود که عدالت برای همه می خواست.
چه گذشت بر یتیمانی که چشم به راه دوخته تا مولایشان کی از راه می رسد تا با صدای مهربان و دست پر مهرش نوازشی برسر آنها بکشد و دلشان را شاد گرداند.
با سلام به پیشگاه احدیت و آرزوی تعجیل در فرج امام عصر عج الله تعالی فرجه.
حضرت مهدی - دوازدهمین امام مادر سپیده دم جمعه ، نیمه شعبان سال 255 هجری در سامرا متولد شد و تا سال 260در کنار پدرزندگی می کرد .
امام حسن عسگری (ع) در ارتباط با ایشان دو وظیفه را برعهده داشت یکی حفظ فرزندش از گزند خلفای عباسی و دیگر اثبات وجود ایشان و اعلام امامتش به عنوان امام دوازدهم .
پس از شهادت امام حسن عسگری در سال 260هجری امامت حضرت مهدی آغاز شد.
مرحله اول امامت ایشان که تا سال 329 طول کشید ، غیبت صغری نامیده میشود . امام در این دوره زندگی مخفی داشت اما از طریق یکی از یاران صمیمی و مورد اعتماد خود به نام عثمان بن سعید عمروی ، با شیعیان ارتباط داشت و آنان را رهبری میکرد . پس از در گذشت این شخص ، به ترتیب سه نفر دیگر به نامهای محمد بن عثمان بن سعید ة حسین بن روح نوبختی و علی بن محمد سمری این مسئولیت رابرعهده داشتند . این چهار شخصیت بزرگوار به نواب اربعه معروفاند .
شش روز مانده به در گذشت آخرین نایب ، امام عصر (عج) برای ایشان نامهای نوشت و فرمود پس از خود جانشینی تعیین نکند که مرحلهی دوم امامت در شکل غیبت کبری آغاز شده است .
روزی که حضرت موسی (ع) به همراه برادرش هارون به سوی فرعون آمد تا او را به حق دعوت کند و از ستم باز دارد ، فرعون از او پرسید:
‹‹ پروردگار شما کیست؟ ››
حضرت موسی(ع) فرمود:
‹‹ پرورگار ما آن کسی است که هر چیزی را آفریده و سپس هدایتش کرده است. ››
این کلام حضرت موسی (ع) نشان میدهد که در خلقت هر موجود ، هدفی هست که با هدایت الهی بدان میرسد: زیرا هدایت و راهنمایی زمانی معنا دارد که مقصد و هدفی در کار باشدو شخص بخواهد خود را به آن برساند.
برآ ای آفتاب صبح امید
که در دام شب هجران اسیرم.
سلامی به گرمی یک روز آفتابی که به اراده خداوند با تابیدنش صبح امید را برای منتظران حضرتش نوید می دهد.
پس دست بر آسمان بی کرانش می بریم ...
خدایا تو را سپاسگزاریم که چراغهای فروزان هدایت را فرا راه ما بر افروختی تا ظلمات جهل و سرگردانیبه روشنایی معرفت و ایمان راه یابیم
باشد که در بهشت جاویدان هم نشین آن عزیزان باشیم.